Jezus: Het einde der tijden is NU

Mattheüs 24 bevat krachtige beelden van het einde der tijden en de komst van de Zoon des mensen (Christus). In gnostische en esoterische interpretaties worden deze passages vaak niet alleen gezien als voorspellingen van een uiterlijke gebeurtenis, maar als symbolen voor innerlijke spirituele processen die de ziel ondergaat tijdens haar zoektocht naar zelfkennis en verlichting.

1. Mattheüs 24:14 – Het Evangelie van het Koninkrijk

"En dit Evangelie van het Koninkrijk zal in heel de wereld gepredikt worden tot een getuigenis voor alle volken; en dan zal het einde komen."

In gnostische zin vertegenwoordigt het Evangelie van het Koninkrijk de innerlijke kennis van het goddelijke bewustzijn die naar de ziel komt. Dit evangelie is geen extern verhaal, maar de openbaring van de waarheid die in ieder individu aanwezig is. De wereld waarin het gepredikt wordt, symboliseert de wereld van het bewustzijn van de zoeker. Wanneer de ziel het evangelie van het Koninkrijk — de kennis van het goddelijke — ontdekt, is dat het moment waarop de oude wereld van onwetendheid eindigt. Dit "einde" betekent het einde van de duisternis en de overgang naar de verlichting van het innerlijke koninkrijk.

2. Mattheüs 24:30 – Het teken van de Zoon des mensen

"En dan zal aan de hemel het teken van de Zoon des mensen verschijnen; en dan zullen al de stammen van de aarde rouw bedrijven en zij zullen de Zoon des mensen zien, als Hij op de wolken van de hemel komt met grote kracht en heerlijkheid."

Het teken van de Zoon des mensen kan gezien worden als een symbolische vertegenwoordiging van innerlijke verlichting. In gnostische termen is de Zoon des mensen het archetype van het goddelijke zelf binnenin ons. Het verschijnen van dit teken in de hemel duidt op de openbaring van het goddelijke bewustzijn binnenin de zoeker. De wolken van de hemel kunnen symboliseren dat deze verlichting van het onbewuste naar het bewuste komt, wat een dramatische verandering in het innerlijke leven teweegbrengt. De rouw van de stammen van de aarde kan het loslaten van oude overtuigingen en de overwinning van het ego symboliseren, wat gepaard gaat met het ontwaken van het hogere zelf.

3. Mattheüs 24:37-39 – De dagen van Noach

"Zoals de dagen van Noach waren, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn. Want zoals ze bezig waren in de dagen voor de zondvloed met eten, drinken, trouwen en huwelijk geven, tot op de dag waarop Noach de ark binnenging, en het niet merkten, totdat de zondvloed kwam en hen allen wegnam, zo zal ook de komst van de Zoon des mensen zijn."

De dagen van Noach kunnen in gnostische termen worden geïnterpreteerd als een symbool voor de onwetendheid en afleiding van de materiële wereld. Net zoals de mensen in de tijd van Noach zich bezighielden met tijdelijke zaken, zonder zich bewust te zijn van de grotere spirituele werkelijkheid, zo leven we vaak in een staat van onwetendheid over de diepere, goddelijke waarheid. De zondvloed vertegenwoordigt de vernieuwing van het bewustzijn — het doordringen van het goddelijke in het innerlijke leven van de ziel, dat de oude, onbewuste patronen wegspoelt. De ark waarin Noach zich bevond, kan worden gezien als het heilige voertuig van innerlijke bescherming, dat de ziel veilig houdt in tijden van innerlijke transformatie.

4. Mattheüs 24:12-13 – Verlies van liefde en volharding

"En doordat de wetteloosheid zal toenemen, zal de liefde van velen verkillen. Maar wie volharden zal tot het einde, die zal zalig worden."

In gnostische zin betekent de toename van wetteloosheid het afglijden in materialisme, egoïsme en de afwezigheid van innerlijke harmonie. Het is een afdwalen van het pad van innerlijke verlichting en de afwijzing van de goddelijke orde. De afkoeling van de liefde verwijst naar het verlies van spirituele passie en mededogen. Volharden tot het einde betekent het standhouden van het pad van zelfontdekking en innerlijke transformatie, ondanks de verleidingen en uitdagingen van de materiële wereld. Het is een oproep om geduldig en standvastig de weg van gnosis te blijven volgen.

5. Mattheüs 24:21 – De grote verdrukking

"Want dan zal er een grote verdrukking zijn, zoals er niet geweest is vanaf het begin van de wereld, tot nu toe, en zoals er ook nooit meer zijn zal. En als die dagen niet ingekort werden, zou er geen vlees behouden worden; maar ter wille van de uitverkorenen zullen die dagen ingekort worden."

De grote verdrukking kan worden geïnterpreteerd als een intense innerlijke strijd die de ziel doormaakt tijdens haar reis van verlichting. Het is de periode waarin de ziel geconfronteerd wordt met haar diepste angsten, beperkingen en illusies, en zich moet ontdoen van egoïstische verlangens en onwetendheid. Het inkorten van de dagen symboliseert het feit dat de ziel, ondanks deze intense innerlijke strijd, door het goddelijke wordt ondersteund en uiteindelijk naar verlichting wordt geleid. De uitverkorenen zijn degenen die bereid zijn om het pad van zelfkennis en innerlijke verlichting te volgen, en zij zullen uiteindelijk de bevrijding ervaren.

Conclusie:

De Mattheüs 24-passages, wanneer esoterisch en gnostisch geïnterpreteerd, spreken van de innerlijke reis van de ziel naar verlichting. De Zoon des mensen vertegenwoordigt het goddelijke bewustzijn binnenin de zoeker, en de tekenen van zijn komst symboliseren de openbaring van innerlijke waarheid. De verdrukking, de afkoeling van liefde, en de misleidingen zijn de obstakels die de ziel tegenkomt in haar zoektocht naar gnosis, maar wie volhardt in de innerlijke transformatie zal uiteindelijk de ware verlichting en verbinding met het goddelijke bereiken.