Wie ben ik? De stilte achter jouw identiteit.

De oeroude vraag die we onszelf steeds weer stellen

“Wie ben ik?” is een vraag die ontelbare mensen in alle tijden en culturen zichzelf hebben gesteld. Het lijkt een eenvoudige vraag, maar zodra we ons er écht mee gaan bezighouden, merken we dat het antwoord niet zo makkelijk te geven is. Want aan wie stellen we deze vraag eigenlijk? Aan het ‘ik’ dat we dagelijks ervaren, onze gedachten, gevoelens, herinneringen? Of is het iets diepers?

Vaak identificeren we ons met een verzameling herinneringen en ervaringen, met onze rol in het leven, onze sociale identiteit, onze successen, mislukkingen en karaktereigenschappen. Maar deze constructie van ‘ik’ is dynamisch, veranderlijk en fragiel. Het kan ons gevangen houden in patronen van denken en voelen die ons juist beperken.

Wanneer we ons afvragen wie wij werkelijk zijn, begint een innerlijke beweging - we worden ons bewust van onszelf als waarnemer van onze gedachten, emoties en handelingen. Het is alsof we een stap terug doen en onszelf van een afstandje observeren. Dit besef is al het begin van een spirituele ontwaking.

De waarnemer en het ego

Een voorbeeld om dit te verduidelijken - stel je neemt een selfie. Terwijl je je telefoon vasthoudt en in de camera kijkt, observeer je jezelf - je uiterlijk, je gezichtsuitdrukking, je houding. Maar wie is de ‘ik’ die naar zichzelf kijkt? Is het het lichaam? Zijn het de gedachten die zeggen; ik wil er zo uitzien? Of is het iets dat losstaat van dit alles, de stille getuige achter het hele gebeuren?

Deze waarnemer is niet het ego, niet het zelfbeeld dat we koesteren of vrezen te verliezen. Het is het bewustzijn dat zich realiseert: Ik zie dat ik denk, ik zie dat ik voel. En zodra deze waarnemer zich manifesteert, ontstaat er ruimte. Ruimte waarin we de grip van de gedachten en emoties kunnen doorzien.

Wat zegt de Bijbel over onze ware identiteit?

De Bijbel raakt aan deze diepere laag van ons wezen, vaak verborgen onder religieuze tradities en dogma’s.

Jezus wordt daarin genoemd als de belichaming van het ‘Christusbewustzijn’ - een zuivere staat van bewustzijn die voorbijgaat aan het beperkte ego en de mentale constructie van identiteit.

Tijdloze aanwezigheid – Johannes 8:58

Jezus zegt:

“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Vóór Abraham geboren was, ben Ik.” (Johannes 8:58)

Dit betekent niet dat Jezus zich identificeert met zijn tijdelijke aard op aarde, maar dat hij spreekt vanuit het ‘Ik Ben’, het eeuwige bewustzijn dat tijd overstijgt. Het ‘Ik Ben’ dat niet aan geboorte of dood gebonden is.

Eenheid met het goddelijke – Johannes 5:19

Jezus legt uit:

“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: De Zoon kan niets uit Zichzelf doen, tenzij Hij het de Vader ziet doen; want wat Hij doet, dat doet de Zoon evenzo.” (Johannes 5:19)

Hieruit blijkt dat het bewustzijn dat Jezus belichaamde volledig afgestemd was op het goddelijke. Zijn ‘ik’ handelde niet uit eigen wil, maar als een uitdrukking van het hogere bewustzijn - het Christusbewustzijn.

Beschuldiging van godslastering – Johannes 10:33

Jezus wordt bekritiseerd omdat hij zichzelf ‘Zoon van God’ noemt. Zijn antwoord:

“Jezus antwoordde hun: Is er niet geschreven in uw wet: Ik heb gezegd: U bent goden? Als de wet hén goden noemde tot wie het woord van God kwam, en de Schrift niet van kracht beroofd kan worden, zegt u dan tegen Mij, Die de Vader geheiligd en in de wereld gezonden heeft: U lastert God, omdat Ik gezegd heb: Ik ben Gods Zoon?” (Johannes 10:34-36)

Hier verwijst Jezus naar de diepere betekenis dat ook mensen een goddelijke vonk in zich dragen. Het ‘Christusbewustzijn’ is daarom niet iets ver van ons verwijderd, maar aanwezig in ons als potentiële werkelijkheid.

Grotere werken dan Jezus – Johannes 14:12

Jezus zegt:

“Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Wie in Mij gelooft, zal de werken die Ik doe, ook doen, en hij zal grotere doen dan deze, want Ik ga heen naar Mijn Vader.” (Johannes 14:12)

Dit onderstreept dat het Christusbewustzijn toegankelijk is voor ieder mens die er innerlijk mee resoneert en zich eraan overgeeft. De diepe eenheid met het goddelijke is dus geen exclusief bezit, maar een universeel potentieel.

De illusie van identiteit en het oordeel van het ego

Onze dagelijkse identiteit is vaak gebaseerd op herinneringen, gedachten en overtuigingen, ook pijnlijke ervaringen en trauma’s die ons gevangen houden in een cyclus van oordeel over onszelf. We geloven dat we onze gedachten zijn, onze emoties, ons verleden.

Maar zodra we ons bewust worden van de waarnemer in ons, kunnen we zien dat dit ‘ik’ slechts een tijdelijke constructie is, een verhaal dat we onszelf vertellen. We zijn meer dan dat. Het is alsof we door het kijken naar de schaduw van onze identiteit kunnen gaan en het licht van ons ware Zelf kunnen zien.

Innerlijke transformatie - Galaten 4:19

De apostel Paulus schrijft over het proces van innerlijke verandering:

“Mijn lieve kinderen, van wie ik opnieuw in barensnood ben totdat Christus gestalte in u krijgt.” (Galaten 4:19)

Hier zien we een diep verlangen om het Christusbewustzijn te laten ontstaan en groeien in ons hart, totdat het onze hele wezen doordringt. Het is een geboorteproces van de ziel.

Wij zijn tempels van God – 1 Korintiërs 3:16

Paulus herinnert ons:

“Weet u niet dat u een tempel van God bent en dat de Geest van God in u woont?” (1 Korintiërs 3:16)

Dit betekent dat het goddelijke niet ergens buiten ons is, maar in onszelf woont, in het diepste van ons wezen. Door dit te erkennen kunnen we ons gaan gedragen als dragers van die heilige kracht.

Het Koninkrijk van God is binnenin – Lucas 17:21

Jezus zegt:

“Want zie, het Koninkrijk van God is binnenin u.” (Lucas 17:21)

Deze uitspraak maakt duidelijk dat de zoektocht naar waarheid en zelfkennis niet ergens buiten ons plaatsvindt, maar diep in onszelf. Het Koninkrijk, de goddelijke werkelijkheid, is hier en nu bereikbaar als innerlijke ervaring.

Wie zijn wij werkelijk?

Wanneer we ons als waarnemer identificeren die voorbij het ego en de tijdelijke identiteit staat, ontdekken we dat we niet de losse gedachten en emoties zijn, maar het bewustzijn waarin deze verschijnen. Dat bewustzijn is oneindig, tijdloos en onvoorwaardelijk.

Dit ‘IK BEN’ is de kern van onze wezenlijke aard. Niet iets wat we kunnen verwerven of verliezen, maar iets wat altijd al is - het eeuwige Zelf. En het is dit Zelf dat ons met elkaar verbindt, voorbij alle uiterlijke verschillen.

Voorbeelden uit het dagelijks leven

• Meditatie en stilte: Wanneer we mediteren en onze gedachten observeren zonder ons ermee te identificeren, ervaren we tijdelijk het bewustzijn dat losstaat van de storm van de geest. Dit is een glimp van het ‘IK BEN’.

  
  

• Momenten van diepe liefde of verwondering: Soms ervaren we momenten waarin we ons helemaal verbonden voelen met iets groters dan onszelf, of dat nu de natuur, een ander mens, of het universum is. Deze momenten zijn herinneringen aan onze goddelijke oorsprong.

  
  

• Lastige emoties observeren: In plaats van meegezogen te worden in angst of boosheid, kunnen we leren om deze emoties te zien als voorbijgaande fenomenen binnen het bewustzijn. Dit geeft ruimte en vrijheid.

  
  

Het innerlijk Koninkrijk cultiveren

Door spirituele oefening - zoals meditatie, gebed, contemplatie en het bestuderen van spirituele teksten - kunnen we het innerlijk Koninkrijk van God in ons verder cultiveren. We leren loslaten wat ons bindt aan het ego en ontdekken de rust en vrede van het goddelijke Zelf.

Slotwoord: IK BEN

Moge de vraag “wie ben ik?” transformeren in de eenvoudige maar diepzinnige waarheid van “IK BEN”. Niet omdat wij iets bereikt hebben of verdienen, maar omdat wij van nature dit goddelijke bewustzijn zijn, gedragen door de kracht die ons schept en draagt.

Wanneer we dit erkennen, kunnen we leven vanuit een diepere vrede, liefde en vrijheid, als tempels van God in deze wereld.