De vlucht naar Egypte symboliseert de bescherming van de ziel tegen het ego, geleid door innerlijke wijsheid naar spirituele verlichting.

Lucas 1:28 symboliseert de spirituele geboorte van het goddelijke Licht in de ziel, met Maria als symbool van zuivere ontvankelijkheid.

De vier evangelies bevatten spirituele leringen die resoneren met gnostieke principes, zoals gnosis, verlichting en innerlijke bevrijding.

Dualiteit wordt gezien als een tijdelijke schepping van de Demiurg; gnosis helpt de ziel de eenheid van het Pleroma te bereiken.

In de gnostiek staat het androgyne voor de eenheid van mannelijke en vrouwelijke energieën, wat leidt tot spirituele verlichting.

De Pleroma in de gnostiek is de goddelijke volheid en het rijk van perfecte harmonie, het ultieme doel van spirituele verlichting.

De Deuterocanonieke boeken wijzen op de innerlijke transformatie van de ziel, het zoeken naar zelfkennis en goddelijke verlichting.

De kleine profeten wijzen op innerlijke transformatie, berouw, zelfkennis en de weg naar goddelijke verlichting.

De grote profeten onthullen symbolen van innerlijke transformatie, verlichting, en de zoektocht naar goddelijke waarheid.